Život bez okvira, 2009

dokumentacija performansa

kamera & režija: Gordana Brzović
montaža: Igor Kožić

Uz poklič “Razbimo sve okvire!”, ručnom testerom i čekićem Kožarić razbija drevene okvire na poleđini praznih  platna, pozivajući  i ljude iz publike da se okvira riješe na isti način.

I.K., Sretan/Presretan/Oduševljen sam, 2009
crteži

Umesto frustracije zbog gubitka radne sredine 2007. u kojoj je stvarao preko 40 godina, umetnik je preseljenje u novi atelje dočekao kao mogućnost još jednog početka. Polako prisvajajući novi prostor, među prvim radovima koji nastaju su i tri natpisa kojima registruje stanje sreće, štaviše, presretnosti i oduševljenja vlastitom srećom.

Ivan Kožarić rođen je 10. juna 1921. u Petrinji. Akademiju likovnih umetnosti u Zagrebu upisuje 1943., studira u klasi profesora Frane Kršinića, Vanje Radauša i Antuna Augustinčića. Nakon diplome 1949. godine završava specijalku prof. Augustinčića. Izlagati počinje 1953. godine. Kratko vreme, tokom 1959/60. boravi u Parizu. Početkom 60-ih član je kultne zagrebačke grupe Gorgona. Priredio je stotinjak samostalnih i učestvovao na dvestotinjak grupnih i tematskih izložbi, u zemlji i inostranstvu. Najzapaženiji njegovi međunarodni nastupi su na Bijenalu u Aleksandriji, izložbi La Jeune sculpture u Parizu 1960., Bijenalu u Veneciji 1976., Sao Paolu 1979., u Muzeju moderne umetnosti grada Pariza 2002., na Documenti 11 u Kasselu 2002. Njegove brojne skulpture postavljene su u javnim prostorima. Dobitnik je mnogih priznanja i nagrada, između ostalih Nagrade Josip Račić 1994. i Nagrade Vladimir Nazor za životno djelo 1997. Zastupljen je u mnogim evropskim i svetskim zbirkama savremene umetnosti, kao na primer u zbirci Muzeja moderne umetnosti grada Pariza. Celokupni njegov atelje s preko 6000 radova otkupljen je 2007. godine i trajno izložen u Muzeju savremene umetnosti u Zagrebu.