„Ako jednog dana umrem…“ , 2011
Instalacija
Tito je u svojim govorima često pominjao ovu frazu koja je, bez sumnje, višesmislena i koja bi, verovatno, mogla da se primeni na svaki autoritativni režim. Cilj rada je da posmatrača suoči sa pitanjem o individualnom i kolektivnom značenju smrti, o egzistencijalnoj, socijalnoj i institucionalnoj prolaznosti (osobe, kolektiva, države), kao i o značenju onoga što ostaje: zemlja, tlo, teritorija. Posebna asocijacija tiče se hiljada mladih ljudi koji su u post-titovskom razdoblju spakovali kofere i napustili svoju zemlju.
Dina Belančić (1981, Beograd)
Nemanja Višnić (1979, Beograd)